Certyfikacja i dopuszczenie liniowej detekcji ciepła Signaline w Polsce – stan prawny 2025
Liniowa detekcja ciepła (LHD – Linear Heat Detection) to rodzaj czujek pożarowych wykorzystujących specjalny kabel sensoryczny do wykrywania wzrostu temperatury na całej swojej długości. Przykładem takiego rozwiązania są kable Signaline – stosowane w systemach sygnalizacji pożarowej (SSP) m.in. do ochrony trudnych środowiskowo obiektów (tuneli, taśmociągów, estakad kablowych itp.). W artykule wyjaśniono aktualne wymagania prawne (stan na 2025 rok) dotyczące certyfikacji i legalności stosowania liniowych czujek ciepła Signalinew Polsce. Omówione zostaną odpowiednie normy zharmonizowane (w szczególności PN-EN 54-28) i system oceny zgodności (AVCP), wymagania Rozporządzenia CPR 305/2011, różnice między oznakowaniem CE a krajowym dopuszczeniem CNBOP-PIB, a także wykaz dokumentów niezbędnych do legalnego zastosowania takiego wyrobu w projekcie pożarowym (m.in. deklaracja właściwości użytkowych, certyfikat zgodności). Na koniec potwierdzimy, że także renomowani producenci (np. Bosch) oferują liniowe czujki ciepła z analogicznym zestawem dokumentów (zgodność z EN 54-28, znak CE itp.), co ułatwia ich stosowanie w polskich inwestycjach.
1. Prawo i oficjalne stanowisko (CPR, ustawa, EN 54):
Jeśli liniowa czujka ciepła (analogowa lub cyfrowa) jest objęta normą zharmonizowaną EN 54 (np. EN 54-5, EN 54-22, EN 54-28), to zgodnie z rozporządzeniem CPR (UE 305/2011) oraz art. 5 ustawy o wyrobach budowlanych do legalnego obrotu i stosowania w Polsce wystarcza oznakowanie CE i deklaracja właściwości użytkowych (DoP). Przepisy krajowe nie mogą nakładać dodatkowych obowiązków na wyroby z CE objęte normą zharmonizowaną.
2. Praktyka na rynku:
Mimo powyższego, w Polsce w dokumentacji projektowej, SIWZ i podczas odbiorów inwestorzy, rzeczoznawcy lub PSP często żądają certyfikatu CNBOP-PIB także na liniowe czujki ciepła – zarówno analogowe (Signaline), jak i cyfrowe (Bosch LSN). Wynika to głównie z wieloletnich przyzwyczajeń, nieaktualnych już rozporządzeń lub błędnej interpretacji przepisów przeciwpożarowych.
3. Oficjalne stanowisko CNBOP, rządu i Ministerstwa Rozwoju:
CNBOP publikuje wykaz wyrobów, które rzeczywiście wymagają dopuszczenia. Ministerstwo Rozwoju (np. budowlaneabc.gov.pl) podkreśla, że wyrobów z CE (EN 54) nie należy certyfikować krajowo. Przepisy ppoż. (np. rozporządzenie MSWiA) mogą być jednak różnie interpretowane przez lokalnych inspektorów lub PSP.
Wnioski praktyczne dla projektanta i inwestora:
- Oznakowanie CE + DoP (EN 54-22 lub EN 54-28) = zgodność z prawem, brak obowiązku CNBOP.
- W praktyce – szczególnie w dużych, publicznych lub strategicznych realizacjach – nadal mogą być żądane dodatkowe dokumenty CNBOP, choć nie wynika to z aktualnego prawa budowlanego.
- CNBOP nie jest obowiązkowe dla LHD objętych normą EN 54-22 lub EN 54-28 – nawet jeśli takie żądanie pojawia się ze strony inwestorów lub PSP, jest to wymóg pozaprawny i można go formalnie podważyć.
Norma EN 54-28 i system AVCP dla czujek liniowych ciepła
Podstawowym standardem dla liniowych czujek ciepła jest PN-EN 54-28:2016 (EN 54-28:2016) – Systemy sygnalizacji pożarowej – Część 28: Niekasowalne (nieresetowalne) liniowe czujki ciepła. Norma ta dotyczy czujek składających się z elementu sensorycznego w postaci elektrycznego kabla czujnikowego oraz jednostki kontrolnej (lub modułu interfejsu) podłączonej do centrali pożarowej. Niekasowalna czujka liniowa oznacza, że kabel sensoryczny ma stałą nastawioną temperaturę alarmowania i po zadziałaniu (przekroczeniu progu) nie powraca do stanu pierwotnego – jest to tzw. “czujka cyfrowa”, reagująca jednorazowo na przekroczenie temperatury granicznej. Norma EN 54-28 określa wymagania konstrukcyjne i kryteria funkcjonalne dla takich czujek oraz metody ich badań, a także zawiera procedury oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych (AVCP) dla tych wyrobów.
System AVCP przypisany do czujek pożarowych jest jednym z najostrzejszych – w przypadku czujek liniowych ciepła obowiązuje system 1 (bądź 1+ dla wyrobów o krytycznym znaczeniu bezpieczeństwa). Oznacza to, że ocena zgodności wymaga udziału notyfikowanej jednostki certyfikującej, która przeprowadza badania typu, audyty zakładowej kontroli produkcji oraz wydaje certyfikat stałości właściwości użytkowych. Taki certyfikat (wydany przez jednostkę notyfikowaną, np. UL EU, VdS czy CNBOP-PIB) jest podstawą do wystawienia przez producenta Deklaracji Właściwości Użytkowych (DoP) i oznakowania czujki znakiem CE.
Przykład kabli liniowej detekcji ciepła Signaline FT-EN (o stałej temperaturze zadziałania 78°C/88°C) oraz modułu kontrolnego LocatorPlus-EN, certyfikowanych zgodnie z EN 54-28.
Warto podkreślić, że norma EN 54-28 jest normą zharmonizowaną z Rozporządzeniem CPR. Została ona opublikowana w 2016 r., a jej odniesienie pojawiło się w Dzienniku Urzędowym UE, co oznacza, iż producenci liniowych (nieresetowalnych) czujek ciepła mają obowiązek stosować tę normę do oceny i certyfikacji swoich wyrobów. Innymi słowy, od momentu zakończenia okresu koegzystencji normy, legalne wprowadzenie do obrotu tego typu czujek w UE wymaga spełnienia EN 54-28 i procedur AVCP przewidzianych dla tej normy. Przed pojawieniem się EN 54-28 istniała pewna luka – “cyfrowe” kable detekcyjne ciepła nie miały normy wyrobu. Obecnie jednak luka ta została wypełniona i Signaline oferuje już pełną gamę kabli FT-EN z certyfikacją EN 54-28 (o progach zadziałania np. 78°C i 88°C) wraz z dedykowanym modułem kontrolnym LocatorPlus. Oznacza to, że wyroby te przeszły badania i ocenę zgodnie z wymaganiami normy i mogą być oznakowane CE.
CE i deklaracja właściwości użytkowych (DoP) są podstawą dopuszczenia liniowej czujki ciepła Signaline FT-EN do obrotu i stosowania w UE oraz w Polsce zgodnie z CPR 305/2011.
Wymagania Rozporządzenia CPR 305/2011 – znak CE i deklaracja właściwości użytkowych
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 (CPR) ustanawia zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych w Unii Europejskiej. Zgodnie z CPR, jeżeli wyrób budowlany jest objęty normą zharmonizowaną (taką jak EN 54-28) lub wydano dla niego Europejską Ocenę Techniczną, to producent musi:
- przeprowadzić ocenę właściwości użytkowych wyrobu według tej specyfikacji,
- sporządzić Deklarację Właściwości Użytkowych (DoP),
- oznakować wyrób znakiem CE.
Takie postępowanie gwarantuje, że wyrób może być legalnie wprowadzony do obrotu na terenie całej UE, w tym w Polsce. Co istotne, polska ustawa o wyrobach budowlanych (t.j. Dz.U. 2021 poz. 1213) wprost stwierdza, że wyrób budowlany objęty normą zharmonizowaną może być udostępniony na rynku krajowym wyłącznie zgodnie z CPR, a więc z oznakowaniem CE. W praktyce oznacza to, iż polskie przepisy nie mogą nakładać dodatkowych barier czy certyfikatów na wyroby, które spełniły wymagania CPR – służy to zapewnieniu swobodnego przepływu towarów na jednolitym rynku UE.
Dla projektantów i instalatorów SSP oznacza to, że liniowa czujka ciepła Signaline posiadająca znak CE (wynikający ze zgodności z EN 54-28) jest formalnie dopuszczona do stosowania w instalacjach pożarowych w Polsce na takich samych zasadach jak w każdym innym kraju UE. Warunkiem jest oczywiście posiadanie przez producenta kompletnej dokumentacji CPR (w tym certyfikat od jednostki notyfikowanej oraz deklaracja DoP). Informacji o spełnieniu normy zharmonizowanej i CPR należy szukać w dokumentach dostarczanych z wyrobem – np. na etykiecie CE czy w karcie katalogowej powinno być podane odniesienie do EN 54-28 oraz nr notyfikowanej jednostki certyfikującej.
Warto zauważyć, że w 2025 r. trwają prace nad nowym Rozporządzeniem ws. wyrobów budowlanych (tzw. CPR Rewizja 2025), jednak do czasu jego wejścia w życie nadal obowiązują wymagania CPR 305/2011 omówione powyżej. Kluczowe z perspektywy czujek pożarowych jest to, że aktualny system wymusza jednolite podejście do oceny i dopuszczenia wyrobu – CE i DoP są podstawą legalności wyrobu.
Oznakowanie CE vs. krajowe dopuszczenie CNBOP-PIB
To jest punkt najczęściej dyskutowany przez praktyków, rzeczoznawców oraz służby odbiorowe w Polsce.
Formalnie – zgodnie z CPR i ustawą o wyrobach budowlanych – nie wolno wymagać dodatkowego dopuszczenia krajowego (np. CNBOP) dla wyrobu z CE zgodnego z normą zharmonizowaną.
Jednak w praktyce:
- Spotyka się żądania CNBOP przez PSP, inwestorów lub inspektorów, powołujących się na interpretacje krajowych rozporządzeń (np. ppoż).
- Stanowisko Ministerstwa Rozwoju i prawników: CE wystarcza, ale na „budowie” mogą wystąpić spory interpretacyjne.
- Wyjątek: Zmiana prawa lub specyfika obiektu (np. infrastruktura strategiczna, dodatkowe wymogi inwestora) może umożliwić próbę podważenia dopuszczenia tylko na podstawie CE.
W Polsce przez wiele lat funkcjonował (i częściowo nadal funkcjonuje) wymóg posiadania świadectwa dopuszczenia CNBOP dla urządzeń i podzespołów ochrony przeciwpożarowej. CNBOP-PIB (Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej – Państwowy Instytut Badawczy) to jednostka certyfikująca tradycyjnie odpowiedzialna za dopuszczanie m.in. czujek, sygnalizatorów, central SSP, hydrantów, itp., do stosowania w kraju. Wymóg ten wynikał z art. 7 ustawy o ochronie przeciwpożarowej i rozporządzeń wykonawczych, które nakazywały, by wyroby służące ochronie życia i mienia były dopuszczone przez CNBOP. Obecnie jednak te przepisy muszą być interpretowane z uwzględnieniem prawa unijnego.
W praktyce wygląda to następująco:
- Jeśli dany wyrób podlega normie zharmonizowanej CPR, to wystarczającym warunkiem legalności jest posiadanie CE (popartego deklaracją właściwości użytkowych). Dodatkowe krajowe dopuszczenie (CNBOP)nie jest formalnie wymagane, a nakładanie obowiązku posiadania takiego dopuszczenia na produkt z CE byłoby sprzeczne z zasadami unijnymi o jednolitym rynku. Innymi słowy, CE zastępuje krajowe certyfikaty dla wyrobów objętych normami zharmonizowanymi.
- Jeśli wyrób nie jest objęty normą zharmonizowaną EN ani nie ma ETA, wtedy producent ma dwie drogi: może uzyskać dobrowolną Europejską Ocenę Techniczną (ETA) i również oznakować produkt CE, lub – na potrzeby rynku polskiego – uzyskać krajową ocenę/certyfikację (np. Krajową Ocenę Techniczną i certyfikat stałości wydawane przez CNBOP-PIB). Wtedy produkt otrzymuje tzw. “znak budowlany B” zamiast CE i jest dopuszczony do stosowania tylko w Polsce. Taka sytuacja dotyczy np. wyrobów nietypowych, dla których brak normy EN. W kontekście LHD obecnie dotyczyć to może pewnych specjalnych systemów detekcji (np. światłowodowych czujek DTS o specjalnym przeznaczeniu), o ile nie mieszczą się one w zakresie EN 54-28 czy EN 54-22.
W przypadku liniowej detekcji ciepła Signaline FT-EN – mamy do czynienia z wyrobem objętym normą zharmonizowaną EN 54-28, a zatem obowiązuje droga “europejska” (CE). Producent (firma LGM Products, właściciel marki Signaline) uzyskał certyfikację tego systemu przez notyfikowaną jednostkę UL (UL EU). W konsekwencji kable Signaline FT-EN i moduły LocatorPlus-EN są oznakowane CE – co jest równoważne ich dopuszczeniu do stosowania we wszystkich krajach UE, w tym w Polsce. Nie istnieje przepis wymagający posiadania dodatkowego certyfikatu CNBOP dla kabli LHD, ponieważ spełniają one wymagania normy zharmonizowanej (a brak jest odrębnego polskiego wymogu ponad to). Co więcej, nie można odmówić uznania takiego wyrobu z ważnym CE na budowie, np. przez inspektora czy strażaka, powołując się na brak “świadectwa CNBOP”, gdyż byłoby to sprzeczne z art. 5 ustawy o wyrobach budowlanych.
W praktyce jednak wielu producentów, chcąc ułatwić akceptację swoich wyrobów na rynku polskim, i tak decyduje się na uzyskanie dobrowolnego potwierdzenia od CNBOP. Może to przybrać formę krajowego certyfikatu zgodności lub wpisu do bazy CNBOP. Przykładowo, firma Bosch uzyskała dla swojej liniowej czujki ciepła (opisanej dalej) zarówno certyfikat CE, jak i certyfikat CNBOP, mimo że formalnie wystarczyłby sam CE. Tego typu podwójna certyfikacja bywa wymagana w niektórych specyfikacjach zamówień lub przez inwestorów przywiązanych do lokalnych standardów. Należy jednak podkreślić, że z punktu widzenia prawa dodatkowy certyfikat krajowy dla wyrobu objętego normą zharmonizowaną nie jest obowiązkowy, a CE (oraz towarzysząca mu dokumentacja) w pełni legalizuje wyrób na rynku. Stanowisko to potwierdzają zarówno przepisy krajowe, jak i unijne.
Wymagane dokumenty do legalnego stosowania LHD w projekcie
Podczas projektowania i instalacji systemu sygnalizacji pożarowej z wykorzystaniem liniowych czujek ciepła należy zadbać o komplet wymaganych dokumentów potwierdzających zgodność i dopuszczenie wyrobu.
Dokumenty te są zwykle weryfikowane na etapie odbioru budynku przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń pożarowych lub PSP. Dla czujek takich jak Signaline (objętych EN 54-28) wymagane są przede wszystkim:
- Deklaracja właściwości użytkowych (DoP) – sporządzona przez producenta w języku polskim (lub z tłumaczeniem), zgodnie z CPR. W DoP podaje się m.in. identyfikację wyrobu, zamierzone zastosowanie, wykaz zasadniczych charakterystyk (parametrów) i ich deklarowane wartości/klasy, numer zastosowanej normy zharmonizowanej (tu EN 54-28) oraz numer notyfikowanego organu certyfikującego. DoP musi być datowana i podpisana przez producenta. Dla Signaline FT-EN powinna istnieć deklaracja DoP potwierdzająca zgodność kabli i modułu z EN 54-28.
- Certyfikat stałości właściwości użytkowych / certyfikat zgodności z normą – dokument wydany przez jednostkę notyfikowaną (np. CNBOP-PIB, UL, VdS) potwierdzający, że wyrób przeszedł procedurę AVCP systemu 1 i spełnia wymagania normy. Taki certyfikat jest zwykle załącznikiem/odnośnikiem do DoP (producent podaje numer certyfikatu w deklaracji). Na przykład dla kabli Signaline FT-EN certyfikat zgodności wydała jednostka UL (UL International (UK) Ltd), natomiast dla analogicznego systemu liniowej czujki ciepła Bosch certyfikat wydał VdS i CNBOP. W projektach często załącza się kopie takich certyfikatów jako dowód zgodności.
- Instrukcja / dokumentacja techniczno-ruchowa (DTR) – choć nie bezpośrednio dokument zgodności, jest wymagana przez polskie przepisy budowlane. Powinna zawierać m.in. opis wyrobu, zasadę działania, zakres stosowania, wymagania instalacyjne i konserwacyjne, a także informacje o spełnianiu norm (np. zapis „wyrób zgodny z EN 54-28 i oznakowany CE”). DTR bywa wymagana przez inspektorów na odbiorach.
- Oznakowanie CE na wyrobie i etykietach – sam fakt posiadania znaku CE przez wyrób jest również istotny. Na urządzeniu (np. obudowie modułu kontrolnego LHD) powinna znajdować się tabliczka znamionowa z logo CE oraz danymi producenta, numerem certyfikatu/notyfikowanego organu, odniesieniem do roku wydania normy EN 54-28 i klasyfikacji czujki (np. klasa temperaturowa czujki liniowej). W dokumentacji projektowej można zamieścić zdjęcie tabliczki lub opis, że urządzenie ma właściwe oznakowanie.
- Świadectwo dopuszczenia CNBOP (jeśli wymagane lub posiadane) – jak wyjaśniono wyżej, formalnie nie jest wymagane dla wyrobu objętego normą zharmonizowaną, ale jeśli inwestor bądź zamawiający stawia taki wymóg lub producent je posiada, to należy je okazać. Przykładowo, Bosch dla swojej czujki liniowej FCS-LHD-2EN posiada świadectwo CNBOP o numerze 063-UWB-0397, co odnotowano w materiałach produktu. Gdy korzystamy z czujek Signaline FT-EN, które mają tylko CE, warto upewnić się, że w projekcie zostało to jasno zaznaczone i zaakceptowane przez rzeczoznawcę. Zgodnie z prawem nie ma podstaw, by żądać dodatkowego świadectwa, ale transparentność w dokumentacji pomaga uniknąć nieporozumień.
Podsumowując, komplet dokumentacji legalizacyjnej LHD to deklaracja właściwości użytkowych + certyfikat zgodności (CE) jako kluczowe dokumenty wymagane przepisami. Dodatkowo, dla celów odbiorowych zaleca się mieć instrukcje DTR i ewentualnie inne certyfikaty jakości (np. VdS, jeśli produkt je posiada, choć nie są one obowiązkowe prawnie). Taki pakiet dokumentów zapewnia, że projektant i instalator wykażą spełnienie przepisów oraz że zastosowany produkt jest legalny w użytkowaniu na terenie Polski.
Przykład: liniowa czujka ciepła Bosch FCS-LHD-2EN
Dla zobrazowania omawianych wymagań warto przytoczyć konkretny przykład rynkowy. Firma Bosch Security oferuje liniową czujkę ciepła o oznaczeniu FCS-LHD-2EN (znaną też pod nazwą handlową ProReact EN Analogue). Jest to czujka działająca na zasadzie pomiaru rezystancji specjalnego kabla polimerowego (tzw. czujka analogowa liniowa), jednak alarm generuje po przekroczeniu ustalonej temperatury lub szybkości przyrostu – czyli pełni analogiczną funkcję do „cyfrowych” kabli Signaline. Bosch FCS-LHD-2EN spełnia normę EN 54-28 i jest oznakowana CE – potwierdza to Deklaracja Właściwości Użytkowych o numerze PRPLDOP01022022. Ponadto producent uzyskał szereg dodatkowych certyfikatów jakości: m.in. niemiecki certyfikat VdS (G220006) oraz polskie świadectwo CNBOP nr 063-UWB-0397. Ten ostatni dokument, choć nie wymagany ustawowo, świadczy o dopasowaniu się do lokalnych oczekiwań rynku.
W dokumentacji technicznej Bosch jasno wskazuje obszar zgodności regulacyjnej: dla Europy – znak CE (co implikuje spełnienie CPR), dla Niemiec – VdS, dla Polski – CNBOP. Taka czujka może więc być bez przeszkód stosowana w polskich systemach SSP bez konieczności uzyskiwania jakichkolwiek dodatkowych pozwoleń. Projektant może powołać się w projekcie na jej zgodność z EN 54-28 oraz dołączyć kopię DoP i certyfikatu – co w pełni zaspokoi wymagania formalne. Analogicznie, czujki Signaline FT-EN posiadają CE i DoP (wydane przez UL EU) i mogą być stosowane zamiennie – mimo braku odrębnego certyfikatu CNBOP, ich legalność wynika z posiadanego oznakowania CE. W razie potrzeby, można również sprawdzić, czy dystrybutor Signaline w Polsce nie uzyskał np. dobrowolnej krajowej oceny technicznej, choć z informacji dostępnych na rynku wynika, że opierają się oni na dokumentach europejskich (CE) i nie ma dodatkowego dopuszczenia.
Bosch FCS-LHD-2EN oraz Signaline FT-EN to przykłady nowoczesnych liniowych czujek ciepła spełniających aktualne normy. Ich dostępność na rynku wraz z pełną dokumentacją (CE, DoP, certyfikaty) potwierdza, że technologia liniowej detekcji ciepła jest już uregulowana prawnie i akceptowana w projektach ochrony przeciwpożarowej.
Krajowe dopuszczenie CNBOP nie jest wymagane – produkt można legalnie projektować i instalować w Polsce.
Podsumowanie
Liniowa detekcja ciepła Signaline może być legalnie stosowana w polskich systemach sygnalizacji pożarowej, pod warunkiem że zastosowane modele są certyfikowane zgodnie z normą zharmonizowaną EN 54-28 i posiadają wymagane oznakowanie CE. Aktualne przepisy (stan prawny 2025) jasno wskazują, że dla wyrobów objętych normami zharmonizowanymi wymagane jest oznakowanie CE i Deklaracja Właściwości Użytkowych – co w pełni wystarcza jako podstawa dopuszczenia wyrobu do obrotu i stosowania. Krajowe dopuszczenie CNBOP-PIB nie jest wymagane, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej (a w przypadku kabli LHD brak jest takiego odrębnego wymogu). W praktyce oznacza to uproszczenie procedur – projektant nie musi szukać „świadectwa CNBOP” dla czujki Signaline FT-EN, jeśli posiada ona CE i deklarację. Warto jednak zawsze upewnić się, że w dokumentacji projektowej znalazły się odpowiednie referencje do norm (EN 54-28) oraz załączono kopie DoP i ewentualnych certyfikatów, aby rozwiać wątpliwości organów kontrolujących.
Reasumując, CE = paszport wyrobu na rynku UE – w przypadku liniowej detekcji ciepła oznacza to, że produkt spełniający EN 54-28 jest uznawany we wszystkich krajach Unii, w tym w Polsce, bez potrzeby dodatkowych krajowych aprobat. Signaline jako producent dostarczył wymagane dokumenty (certyfikaty i deklaracje) dla swojej serii LHD, co gwarantuje zgodność z prawem. Również inni producenci (jak Bosch) oferują czujki liniowe z analogiczną dokumentacją, co potwierdza, że branża dostosowała się do wymogów CPR. Projektanci i instalatorzy mogą zatem śmiało sięgać po liniowe czujki ciepła w swoich projektach, koncentrując się na ich prawidłowym doborze i montażu, mając pewność co do legalności i certyfikacji tych urządzeń.
Źródła: Przy tworzeniu artykułu wykorzystano obowiązujące akty prawne oraz materiały źródłowe dotyczące norm i certyfikacji, m.in. treść normy EN 54-28, informacje Ministerstwa Rozwoju nt. CPR, ustawę o wyrobach budowlanych, a także dane techniczne producentów (Signaline, Bosch) potwierdzające posiadane certyfikaty i oznaczenia. Wszystkie przytoczone wymagania odzwierciedlają stan prawny na rok 2025.
Bibliografia
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych (CPR)
Tekst rozporządzenia (PL):
EUR-Lex
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (t.j. Dz.U. 2021 poz. 1213)
Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz.U. 2023 poz. 1047)
PN-EN 54-28:2016-05 Systemy sygnalizacji pożarowej – Część 28: Niekasowalne liniowe czujki ciepła
Zakup i wgląd:
Polski Komitet Normalizacyjny
Interpretacje i stanowiska Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii dot. wyrobów budowlanych i oznakowania CE
Przykładowa publikacja:
BudowlaneABC – CE i krajowe dopuszczenie
Wytyczne CNBOP-PIB dotyczące dopuszczeń, certyfikacji oraz wykaz wyrobów objętych obowiązkiem posiadania dopuszczenia CNBOP
Oficjalna strona:
CNBOP-PIB – Dopuszczenia
Deklaracja właściwości użytkowych (DoP) i certyfikat Signaline FT-EN (przykład)
Przykładowy dokument producenta:
Signaline Declaration of Performance
Karta katalogowa Signaline FT-EN / LocatorPlus-EN
BOSCH FCS-LHD-2EN – deklaracja zgodności i certyfikaty
Przykładowe stanowiska rzeczoznawców i interpretacje praktyczne
Publikacje branżowe:
Rynek Instalacyjny – Systemy detekcji pożaru a wymogi formalne
Oficjalna strona Signaline – informacje o zgodności i certyfikacji
Przegląd aktualizacji norm EN 54 oraz status norm zharmonizowanych (w tym EN 54-28)
